Publieke Download Service van Vlaamse Overheid - beleidsdomein Omgeving - samenwerkingsverband MercatorNet

WMS - Publieke View Service van Vlaamse Overheid - beleidsdomein Omgeving - samenwerkingsverband MercatorNet

De voorlopige zoekzones bestaan enerzijds uit de zoekzones sensu stricto en anderzijds uit de percelen onder passend beheer. De zoekzones sensu stricto geven per Europees te beschermen habitat de perimeter aan die gevrijwaard wordt met het oog op het optimaal plaatsen van de instandhoudingsdoelstellingen voor de betrokken speciale beschermingszone in kwestie. De zoekzones zullen volgens het wettelijk kader deel uitmaken van de richtkaarten die een onderdeel zijn van de managementplannen Natura 2000. De zoekzones evolueren bij elke nieuwe versie van het managementplan Natura 2000. Deze zoekzones moeten als vaststaande verworvenheid beschouwd worden en zijn voor wat betreft de toepassing bij de passende beoordeling niet onderhandelbaar. Momenteel zijn geen managementplannen Natura 2000 vastgesteld door de Vlaamse regering. Omdat de zoekzones een belangrijk instrument en hulpmiddel zijn voor wat betreft de realisatie van de instandhoudingsdoelstellingen, wordt in afwachting van de managementplannen Natura2000, gewerkt met voorlopige zoekzones. Deze werden opgesteld per habitattype of cluster van habitattypen. De huidige versie vervangt de eerste kaart met voorlopige zoekzones zoals verspreid begin 2015. Deze werd grotendeels gegenereerd met toepassing van het zogenaamde zoekzonemodel. Dit model werd opgesteld in opdracht van het ANB door VITO en INBO en is gebaseerd op het Ruimtemodel Vlaanderen (VITO) (L. Poelmans et al., 2015, Zoekzonemodel: Technische beschrijving, VITO, Nota voor ANB Beleid; https://www.ruimtemodel.vlaanderen/references/). Dit heeft als gevolg dat de kaart voor deze habitattypes opgebouwd is op basis van een rasterkaart met cellen van 100x100m (1 ha), die afgeknipt worden op de grenzen van de SBZ-H (versie 2013). Voor een andere reeks habitats (niet door het model aanstuurbare habitats) zijn de zoekzones bepaald met de methode van de eerste voorlopige zoekzones. De grootste oppervlaktes daarvan betreffen habitats in de Kuststreek en in de Polders. Deze zoekzones werden ingetekend op basis van de habitatkaart (versie 2013) en op basis van geografische, biotische en abiotische factoren. De percelen onder passend beheer omvatten de percelen met een goedgekeurd natuurbeheerplan (of daarmee vergelijkbare plannen of vergelijkbare overeenkomsten of feitelijk beheer) van het Agentschap voor Natuur en Bos, andere overheden en de erkende terreinbeherende verenigingen (Natuurpunt, vzw Durme, Limburgs Landschap), waar een habitattype tot doel gesteld is. Het zijn de locaties waar reeds instandhoudingsdoelstellingen voor Europees te beschermen habitats ruimtelijk geplaatst zijn. Dit gebeurde door een vertaling van de streefbeelden uit de natuurbeheerplannen naar Europees te beschermen op basis van de gegevens uit het beheerplan en geografische, biotische en abiotische factoren. De percelen onder passend beheer zijn net als de zoekzones sensu stricto afgeknipt op de grenzen van de SBZ-H.

Het gaat om de eerste versie van de zoekzones. Deze zijn ter informatie beschikbaar gesteld doch niet (meer) in gebruik in het kader van het Natura 2000-beleid (‘Instandhoudingsbeleid’). Momenteel zijn daartoe de Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2 in gebruik. Een 'zoekzone' geeft per Europees te beschermen habitat de perimeter aan die gevrijwaard wordt met het oog op het optimaal plaatsen van de instandhoudingsdoelstellingen voor de speciale beschermingszone in kwestie. Zoekzones maken volgens het wettelijk kader deel uit van de richtkaart in een managementplan Natura 2000. Momenteel zijn echter geen managementplannen Natura 2000 vastgesteld door de Vlaamse regering. In afwachting daarvan wordt in de praktijk gewerkt met voorlopige zoekzones. De Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2014 werden oorspronkelijk gepubliceerd begin 2015. In september 2015 werden ze vervangen door de Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2.

Het gaat om de eerste versie van de zoekzones. Deze zijn ter informatie beschikbaar gesteld doch niet (meer) in gebruik in het kader van het Natura 2000-beleid (‘Instandhoudingsbeleid’). Momenteel zijn daartoe de Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2 in gebruik. Een 'zoekzone' geeft per Europees te beschermen habitat de perimeter aan die gevrijwaard wordt met het oog op het optimaal plaatsen van de instandhoudingsdoelstellingen voor de speciale beschermingszone in kwestie. Zoekzones maken volgens het wettelijk kader deel uit van de richtkaart in een managementplan Natura 2000. Momenteel zijn echter geen managementplannen Natura 2000 vastgesteld door de Vlaamse regering. In afwachting daarvan wordt in de praktijk gewerkt met voorlopige zoekzones. De Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2014 werden oorspronkelijk gepubliceerd begin 2015. In september 2015 werden ze vervangen door de Voorlopige zoekzones instandhoudingsdoelen Natura 2000 versie 2.

Deze dataset wil een vervolg zijn op de eerste afbakening van de ecodistricten, die werd opgesteld door het Instituut voor Natuurbehoud en opgenomen in het Structuurplan Vlaanderen, deelfacet Open Ruimte (1993). Voor het opstellen van een concept voor een verfijnde ecologische indeling in Vlaanderen werd teruggegrepen naar het theoretisch uitgewerkte voorbeeld van Nederland. De theorie geeft een nauwkeurige beschrijving van de ecologische hierarchische niveaus. Bovendien is de context van de Nederlandse ecologie behoorlijk aanschouwelijk als voorbeeld voor een Vlaamse indeling. Er werd uitgegaan van een eenduidige definitie voor ecodistricten, die later aangepast werd aan de Vlaamse context (de ecologische situatie enerzijds en de beschikbaarheid van al dan niet gebiedsdekkende informatie anderzijds).

Deze dataset wil een vervolg zijn op de eerste afbakening van de ecodistricten, die werd opgesteld door het Instituut voor Natuurbehoud en opgenomen in het Structuurplan Vlaanderen, deelfacet Open Ruimte (1993). Voor het opstellen van een concept voor een verfijnde ecologische indeling in Vlaanderen werd teruggegrepen naar het theoretisch uitgewerkte voorbeeld van Nederland. De theorie geeft een nauwkeurige beschrijving van de ecologische hierarchische niveaus. Bovendien is de context van de Nederlandse ecologie behoorlijk aanschouwelijk als voorbeeld voor een Vlaamse indeling. Er werd uitgegaan van een eenduidige definitie voor ecodistricten, die later aangepast werd aan de Vlaamse context (de ecologische situatie enerzijds en de beschikbaarheid van al dan niet gebiedsdekkende informatie anderzijds).